Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Duo Reges: constructio interrete. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Et quidem, inquit, vehementer errat; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Qui mos cum a posterioribus non esset retentus, Arcesilas
eum revocavit instituitque ut ii, qui se audire vellent, non
de se quaererent, sed ipsi dicerent, quid sentirent;

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium
consuetudo Latina traduceret.

Sed quamquam negant nec virtutes nec vitia crescere, tamen utrumque eorum fundi quodam modo et quasi dilatari putant.

Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Vide, quaeso, rectumne sit. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Bork: Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
An eiusdem modi?: Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Quare attende, quaeso.: Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Avaritiamne minuis?: Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere?
Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
An hoc usque quaque, aliter in vita?

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Bork Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
Quae cum essent dicta, discessimus.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.